Archive

Archive for the ‘રવિ સાહેબ’ Category

આનંદ ઘડી હેતે ભજવા હારી – રવિ સાહેબ – દલપત પઢિયાર

આનંદ ઘડી હેતે ભજવા હારી – રવિ સાહેબ – દલપત પઢિયાર

આનંદ ઘડી હેતે ભજવા હરિ, મારા સંતો !
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી..
પ્રેમના રે પિયાલા મારા, ગુરુજીએ પાયા રે ,
જોતાં રે જોતાં તો અમને વસ્તુ જડી.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦
રૂદિયા કમળમાં હુવા અંજવાળા રે
તખત ત્રિવેણી ઉપર જ્યોતું જલી.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦
સતનો શબદ મારા ગુરુએ સુણાવ્યો રે
નુરતે ને સુરતે મેં તો નીરખ્યા હરિ.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦
કહે રવિરામ સંતો ! ભાણને પ્રતાપે રે
ગુરુના ભજનમાં મારી સુરતા ખડી.. મારા સંતો
અગમ આસન ઉપર સુરતા ચડી.. મારા સંતો
સાયબો સુહાગી મળિયા, આનંદ ઘડી…૦

ભેદ અગમ કા કહો ને સાધુ – રવિ સાહેબ – જેઠાભાઈ મકવાણા

ભેદ અગમ કા કહો ને સાધુ – રવિ સાહેબ – જેઠાભાઈ મકવાણા

હે જી રે મેં તો જોયું તખત પર જાગી, ઝાલરી રણઝણ વાગી – રવિ સાહેબ

હે જી રે મેં તો જોયું તખત પર જાગી, ઝાલરી રણઝણ વાગી – રવિ સાહેબ

લાગ્યા કલેજે છેદ ગુરુના – રવિ સાહેબ – જેઠાભાઈ મકવાણા

લાગ્યા કલેજે છેદ ગુરુના – રવિ સાહેબ – જેઠાભાઈ મકવાણા

લાગ્યા કલેજે છેદ ગુરુના – રવિ સાહેબ – અરજણ ભગત

લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…
પતિવ્રતા હોય નાર પદમણી , સોઈ જાણે પિયુકી વાતું,
વ્યભિચારિણી હીંડે વલખતી, અણ લેખે ખાવે લાતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
તુટી પડે ધરણી આકાશા, સૂકાઈ જાયે સમદર સાતું,
તો હું ન બીછુવા હોય પિયાસે, નિરભે નેહ તણું નાતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
પલ પલ મેરે પિયાજી કું નિરખું ,ખંડીત ન હોય દિવસ રાતું,
તીન ભવન મેં જાકા ઉજીયારા અહોનીશ વરસત હૈ સ્વાતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
પ્રેમગલીમેં પિયા કું પામી , કોટિ સૂરજકી ન્યાં ક્રાંતુ,
પાપ પૂન્ય મિટ ગિયાં સજની, ભૂલી સરવે દૂજી ભ્રાંતું…
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦
તાળી લાગી ભ્રમણા ભાંગી રે તારે તારે મિલિયું તાંતું,
કહે રવિદાસ મેં સખી સદગુરુ કી, મન ન દોડે હવે દૂજે ધાતું..
લગા કલેજે છેદ ગુરુકા , વેદ ન જાણે એની વાતું…૦

મૂળ રે વિનાનું કાયા ઝાડવું – રવિ સાહેબ – દલપત પઢિયાર

મૂળ રે વિનાનું કાયા ઝાડવું – રવિ સાહેબ – દલપત પઢિયાર

મૂળ રે વિનાનું કાયાં ઝાડવું જી રે, એ જી એને પડતાં નહીં લાગે વાર રે હાં…
એવું મૂળ રે વિનાનું કાયા ઝાડવું હો જી….૦
એ જી એને પ્રેમનાં રે ખાતર પુરાવજો જી રે , એ એની પાળ્યો પહોંચી પિયાળ રે હાં…
એવું મૂળ રે વિનાનું કાયા ઝાડવું હો જી….૦
એ જી એને સત્યનાં રે પાણીડાં સીંચાવજો જી રે,એ જી એની નૂરત સૂરત પાણીયારી રે હાં…
એવું મૂળ રે વિનાનું કાયા ઝાડવું હો જી….૦
એ જી એને શીલ રે સંતોષ દોનું ફળ હુવા જી રે , એ જી ઈ તો અમર ફળ કહેવાય રે હાં..
એવું મૂળ રે વિનાનું કાયા ઝાડવું હો જી….૦
ગુરુ ભાણને પ્રતાપે રવિ બોલિયા જી રે , પ્રભુને ભજો તો ઉતરો ભવપાર રે હાં…
એવું મૂળ રે વિનાનું કાયા ઝાડવું હો જી….૦

તણખો પડ્યો ને ઘર બાળ્યું રવિ કહે છે – રવિ સાહેબ

તણખો પડ્યો ને ઘર બાળ્યું રવિ કહે છે – રવિ સાહેબ

કોણે બનાયો પવન ચરખો… (રવિ સાહેબ)

કોણે બનાયો પવન ચરખો…રવી સાહેબ – વાના જેતા આડેદરા

કોણે બનાવ્યો પવન ચરખો… (રવિ સાહેબ) – મુગટલાલ જોશી

એ જી એના ઘડનારા ને પરખો‚

એ જી તમે નૂરતે સુરતે નિરખો‚

જી રે રામ‚ કોણે બનાવ્યો પવન ચરખો…

આવે ને જાવે‚ બોલે બોલાવે‚ જિયાં જોઉં ત્યાં સરખો‚

દેવળ દેવળ કરે હોંકારા‚ પારખ થઈને પરખો…

જી રે રામ‚ કોણે બનાવ્યો પવન ચરખો…

ધ્યાન કી ધૂન મેં જોત જલત હૈ મીટયો અંધાર અંતર કો‚

ઈ અજવાળે અગમ સુઝે‚ ભેદ જડયો ઉન ઘરકો…

જી રે રામ‚ કોણે બનાવ્યો પવન ચરખો…

પાંચ તત્વ કા બનાયા ચરખા‚ ખેલ ખરો હુન્નરકો‚

પવન પૂતળી રમે પ્રેમ સેં‚ જ્ઞાની હોકર નીરખો…

જી રે રામ‚ કોણે બનાવ્યો પવન ચરખો…

રવીરામ બોલ્યાં પડદા ખોલ્યા‚ મેં ગુલામ ઉન ઘરકો

ઈ ચરખાની આશ ન કરજો‚ ચરખો નંઈ રિયે સરખો…

જી રે રામ‚ કોણે બનાવ્યો પવન ચરખો…

મેરુ સરખો પવન રુપ આતમા ને ઓળખ્યો નહી – રવિ સાહેબ – મેપાભાઇ કાથડ

મેરુ સરખો પવન રુપ આતમા ને ઓળખ્યો નહી – રવિ સાહેબ – મેપાભાઇ કાથડ